کف پا می تواند تحت تأثیر انواع بیماری‌های استخوانی، بافتی و عصبی قرار بگیرد. یکی از بیماری‌هایی که در آن بافت عصبی کف پا فشار شدیدی را تحمل می‌کند، بیماری نورومای مورتون است. این بیماری ژنتیکی نیست و دلایل مختلفی می‌توانند باعث ایجاد این عارضه دردناک شوند. به طوری که علاوه بر کف پا، انگشتان هم درگیر درد ناشی از بیماری نورومای مورتون می‌شوند. در این مقاله قصد داریم با بررسی پیرامون دلایل و علائم بیماری نورومای مورتون بهروش‌های درمان این بیماری بپردازیم. برای کسب اطلاع از نحوه برداشتن نورومای مورتون از طریق جراحی تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

 

بیماری نورومای مورتون چیست؟

نورومای مورتون نوعی ورم بافتی خوش خیم است و در گروه تومورهای سرطانی قرار ندارد. این تورم در یکی از رگ‌های عصبی کف پا ایجاد می‌شود که این رگ، عامل انتقال حس انگشتان پا به سایر قسمت‌های بدن است. تورم ایجاد شده، به استخوان‌ها، رباط‌ها و بافته‌ای سینه پا نیز فشار وارد می‌کند و فشار وارده منجر به سوزش و گزگز پا و بین انگشتان پا می‌شود. به همین دلیل بیماری نورومای مورتون با نام گزگز کف پا نیز شناخته می‌شود. نورومای مورتون اغلب بین انگشتان سوم و چهارم ایجاد می‌شود و در کمتر مواردی مشاهده شده است که بین انگشتان دوم و سوم، درگیر این بیماری شده باشند.

علت ایجاد بیماری نورومای مورتون

وارد شدن فشار مضاعف و مکرر به کف پا، دلیل اصلی بروز بیماری نورومای مورتون عنوان شده است. باید بررسی شود که چه مواردی می‌توانند موجب وارد شدن فشار اضافی به کف پا شوند. در ادامه به دلایل ایجاد فشار و درنهایت بیماری نورومای مورتون خواهیم پرداخت.

• کفش‌های نامناسب، پاشنه بلند و باریک باعث می‌شوند استخوان‌های پا وضعیت کشیده‌تری داشته باشند. با وجود این فشار وارد شده، زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به نورومای مورتون قرار دارند.
• افرادی که به اختلال‌هایی همچون انحراف انگشت شست، داشتن انگشت چکشی، کف پای صاف و قوس بیش از اندازه پا بتلا هستند، بیشتر به بیماری نورومای مبتلا می‌شوند.
• ورزش‌هایی مانند دو، اسکی و… فشار مضاعفی به پا وارد می‌کنند و احتمال رشد ورم نوروما را افزایش می‌دهند.
• اضافی وزن و چاقی نیز می‌تواند باعث فشار و کشیدگی پا و درنهایت رشد ورم نوروما شود.

 

علائم ناشی از بیماری نورومای مورتون

بیماری نورومای مورتون علامت ظاهری مشخصی روی کف یا سطح پا ندارد. تمامی علائم آن از درون پا احساس می‌شوند. چنانچه پا تحت فشار چند ساعته یا چند روزه باشد، درد و سایر علائم ناشی از آن، روزها و هفته‌ها ادامه خواهد داشت. از جمله علائم ناشی از بیماری نورومای مورتون عبارتند از:

• گزگز و سوزش پا از سینه پا تا انگشتان
• کرختی و بی‌حسی زیر بین انگشتان دوم و سوم یا انگشتان سوم و چهارم
• احساس کشیدگی و تیزی به هنگام راه رفتن
• احساس ریگ‌های داغ به هنگام پوشیدن کفش‌های نامناسب در داخل کفش
• ماساژ دادن کف پا و بهبودی آن به هنگام درآوردن کفش از پا در نورومای موقتی

نحوه تشخیص عارضه نورومای مورتون

بیمار با داشتن علائم ذکر شده در کف پا و انگشتان بایستی به متخصص ارتوپد مراجعه داشته باشد. پزشک با طرح سؤالاتی پیرامون نوع، شدت و محل درد، معاینات بالینی اولیه را انجام می‌دهد. همچنین سؤالاتی در زمینه سابقه ابتلا به بیماری‌هایی مانند آرتروز، صافی کف پا و عضلانی و عصبی از بیمار می‌پرسد. در اغلب مورد، پاسخ صحیح و دقیق به این سؤال‌ها و انجام معاینات فیزیکی، قابلیت تشخیص بیماری نورومای مورتون را دارند. برای تشخیص نهایی، از نتایج تصویر برداری به روش امواج مغناطیسی ام آر آی استفاده می‌کنند.

 

روش های درمان بیماری نورومای مورتون

پس از ارزیابی دقیق نتایج تشخیصی آزمایشگاهی، بهترین روش درمانی انتخاب می‌شود. حدود 80 درصد از بیماران مبتلا به بیماری نورومای مورتون با استفاده از روش‌های غیر جراحی درمان می‌شوند و نتایج قابل قبولی می‌گیرند. در این بخش از مطلب، اشاره کوتاهی به مهم‌ترین روش‌های درمان بیماری نورومای مورتون خواهیم داشت.

دارو درمانی

با مصرف داروی تسکین دهنده درد و ضد التهاب غیر استروئیدی می‌توان به کاهش درد و سوزن سوزن شدن کف پا کمک کرد. در کنار مصرف دارو، استفاده از کمپرس‌های گرم یا سرد و همچنین استفاده از وسایل ارتوپدی تیپینگ و ارتز، تأثیر قابل توجهی در کنترل این بیماری دارد.

ماساژ درمانی

افرادی که به بیماری نورومای مورتون مبتلا هستند، پس از فشار ایجاد شده به عصب کف پا، باید به سرعت از آن وضعیت خارج شوند و استراحت کاملی به پاها بدهند. به هنگام استراحت، دادن ماساژ به کف پا و انگشتان موجب تسکین درد خواهد شد.

تزریق مستقیم دارو

تزریق مستقیم دارو به کف پا، محل عصب درگیر شده و همچنین اطراف پا، تأثیر زیادی در کاهش درد، کرختی و گزگز پا دارد. از روش‌های تزریقی می‌توان به اوزون درمانی، تزریق کورتیزون و تزریق پلاسمای غنی شده اشاره داشت.

ورزش درمانی

تمرینات کششی مختلفی برای کاهش درد ناشی از رشد نورومای در کف پا وجود دارند. با اجرای درست این حرکت‌های ورزشی می‌توان عضلات و سایر اجزای کف پا را تقویت کرد. با تقویت عضلات، بهبودی حاصل می‌شود و دامنه حرکتی کف پا و انگشتان درگیر شده افزایش پیدا می‌کند.

شاک ویو تراپی

از مدرن‌ترین روش‌های درمانی نورومای مورتون می‌توان به شاک ویو تراپی اشاره کرد که از زیر مجموعه روش های فیزیوتراپی محسوب می‌شود. در این روش به وسیله دستگاه مخصوصی، انرژی حاصل از امواج صوتی را به محل آسیب‌دیده منتقل می‌کنند. این انرژی در کاهش درد و التهاب تأثیر به سزایی دارد.

لیزر درمانی

برای درمان نورومای مورتون از لیزر درمانی سرد استفاده می‌کنند که جدیدترین و مؤثرترین روش‌های درمانی است. با تاباندن فوتون‌ها به محل آسیب‌دیده، سلول‌ها تقویت پیدا کرده و جریان گردش خون در آن محل افزایش می‌یابد. در این روش درمانی، درد و التهاب کف پا به‌طورکلی از بین می‌رود.

جراحی برداشتن نورومای مورتون

چنانچه روش‌های غیر جراحی نتایج مطلوبی به دنبال نداشته باشند، استفاده از روش جراحی آخرین گزینه درمان برای بیماری نورومای مورتون خواهد بود. در این روش، بخش کوچکی از عصب پا که باعث ایجاد درد بود، طی عمل جراحی برداشته می‌شود. برای برداشتن عصب پا، در قسمت بالایی پا یا کف پا، برش کوچکی ایجاد می‌کنند. جراحی برداشتن نورومای مورتون بایستی تحت نظر یک جراح ماهر و باتجربه انجام شود تا نتایج موفقیت‌آمیزی به همراه داشته باشد. در صورتی که جراحی ناقص انجام شود و نوروما به طور کامل برداشته نشود، رشد مجدد و خطرناک‌تری خواهد داشت.

 

مراجعه به پزشک

در مطالب فوق به بررسی بیماری نورومای مورتون، دلایل ایجاد، علائم و روش‌های درمان آن پرداخته شد. این بیماری معمولاً با روش‌های غیر جراحی مانند مصرف دارو، ماساژ، تزریق مستقیم دارو، طب سوزنی، تمرینات کششی، لیزر درمانی و شاک ویو تراپی درمان می‌شود. در موارد بسیار کم که بیمار ضعف عضلانی شدیدی داشته باشد، از روش جراحی استفاده می‌کنند. دکتر فرشاد ابوالقاسم زاده فوق تخصص ارتوپدی، تومورهای استخوانی و عضلانی، تجربه و تخصص کافی در زمینه ترمیم آسیب‌دیدگی‌های زانو و لگن دارد. شما می‌توانید با مراجعه به مطب دکتر فرشاد ابوالقاسم زاده برای تشخیص و درمان بیماری نورومای مورتون اقدام کنید.