ناحیه‌ای که در آن لگن به استخوان متصل می‌شود نشیمن‌گاه است و مفصل لگن در آن ناحیه قرار گرفته است. مفصل لگن به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مفصل‌های بدن از دو قسمت سر فمورال و سر استابولوم تشکیل یافته است. چنانچه این دو بخش مهم مفصل لگن در جایگاه درست خود قرار نگرفته باشند و به یکدیگر ساییده شوند، بیماری آرتروز لگن ایجاد خواهد شد. آرتروز لگن با داشتن علائم دردناک، تأثیر مهمی در فعالیت‌های عادی بدن دارد. در این مقاله قصد داریم با بررسی علائم و عوارض ناشی از این بیماری به روش‌های درمان آرتروز لگن بپردازیم. برای آشنایی بیشتر با این بیماری تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

 

بیماری آرتروز لگن چیست؟

بیماری آرتروز لگن در اثر فرسودگی و از بین رفتن بافته‌ای مفصلی و استخوانی لگن به وجود می‌آید. بنا به تحقیقات آماری انجام شده، حدود 55 درصد از افراد بالای 50 سال و 80 درصد افراد بالای 75 سال با بیماری آرتروز لگن درگیر هستند. غضروف‌ها به عنوان لایه‌های محافظتی از مفصل لگن و استخوان‌های متصل به آن محافظت می‌کنند. اغلب با افزایش سن، بافت غضروفی فرسوده و از بین می‌رود. از این رو، مفصل لگن بیشتر از پیش در معرض انواع آسیب‌دیدگی‌ها قرار می‌گیرد. احساس درد و محدود شدن فعالیت‌های حرکتی بدن از مهم‌ترین مشکلات ناشی از بروز بیماری آرتروز لگن در شخص هستند.

شایع ترین علائم ابتلا به آرتروز لگن

در اوایل ابتلا به آرتروز لگن، بیمار دارای علائم خفیفی است. همان‌طور که گفته شد، افزایش سن در بروز و گسترش آرتروز لگن تأثیر به سزایی دارد. بر همین اساس، با بیشتر شدن سن، بیماری پیشرفت بالایی دارد و علائم ناشی از آن نیز افزایش پیدا می‌کند. در این بخش از مطلب به شایع‌ترین علائم ابتلا به آرتروز لگن می‌پردازیم.

• احساس خشکی و سفت شدن مفصل لگن به ویژه به هنگام صبح و پس از بیدار شدن از خواب
• احساس خشکی مفصل لگن پس از نشستن به مدت زمان طولانی
• شنیدن تق تق از مفصل به علت ساییده شدن استخوان‌ها به یکدیگر
• احساس درد و ناراحتی
• ایجاد التهاب و تورم در نواحی اطراف مفصل لگن
• اختلال در انجام فعالیت‌های عادی روزانه به دلیل توانایی نداشتن کافی مفصل لگن
• انتشار درد آرتروز لگن به سایر بخش‌ها مانند کشاله ران، پشت پا، ساق و زانو
• محدود شدن دامنه حرکتی مفصل لگن به هنگام راه رفتن، بالا و پایین آمدن از پله‌ها و…
• لنگیدن به هنگام راه رفتن

 

دلایل ابتلا به آرتروز لگن

تا به امروز دلیل واضح و مشخصی برای علت بروز بیماری آرتروز لگن عنوان نشده است. با این وجود، عواملی هستند که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. در برخی موارد می‌توان با شناخت این عوامل از بروز آرتروز لگن جلوگیری کرد. از جمله این عوامل عبارتند از:

• ایجاد اختلال در بافت غضروفی مفصل به دلیل ابتلا به برخی بیماری‌های مادرزادی و ژنتیکی
• ابتلا به بیماری دیسپلازی و رشد ناکامل و غیرطبیعی مفصل لگن
• افزایش سن
• وجود سابقه بیماری آرتروز در یکی از اعضای خانواده
• چاقی و داشتن اضافی وزن و وارد شدن فشار مضاعف روی مفصل لگن و ساییده شدن آن
• آسیب‌های از قبل وارد شده به مفصل لگن

 

نحوه تشخیص بیماری آرتروز لگن

علائمی مانند درد و محدود شدن دامنه حرکتی مفصل لگن، دلایلی هستند که بیمار به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه می‌کند. بیمار در ابتدا از سفتی و دردناک بودن مفصل لگن به پزشک توضیحاتی می‌دهد. سپس پزشک معاینات اولیه لازم را پیرامون این توضیحات انجام می‌دهد. طبق معاینات انجام شده می‌توان بیماری آرتروز لگن را تشخیص داد. این بیماری به علت ساییده شده مفصل و استخوان‌ها، عوارض بالایی به همراه دارد. برای تشخیص میزان ساییده شدن مفصل لگن از روش‌های تصویربرداری سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده می‌کنند. باریک شدن استخوان و تغییر شکل استخوان از جمله نتایجی هستند که در روش‌های تشخیصی به دست می‌آیند.

 

روش های غیر جراحی درمان آرتروز لگن

بیماری آرتروز لگن در مراحل اولیه، با داشتن علائم خفیف می‌تواند به روش‌های سبک‌تر و غیر جراحی قابل درمان باشد. این روش‌ها، تنوعی بسیاری دارند و انتخاب آن بستگی به نظر پزشک متخصص و شرایط جسمانی بیمار دارد. از جمله روش‌های غیر جراحی درمان آرتروز لگن عبارتند از:

• استفاده از کرم‌ها و پمادهای موضعی برای تسکین درد و التهاب مفصل لگن
• مصرف داروهای خوراکی ضد درد و ضدالتهاب غیراستروئیدی
• انجام فعالیت‌های ورزشی مؤثر در درمان آرتروز لگن مانند شنا کردن و ورزش‌های هوازی
• شرکت در جلسه‌های کار درمانی و فیزیوتراپی
• تزریق مستقیم دارو به مفصل لگن
• ماساژ درمانی
• استفاده از کمپرس‌های سرد یا گرم روی مفصل لگن با توصیه‌های پزشک مربوطه
• استفاده از وسیله‌های کمکی مانند عصا و واکر برای کاهش دادن فشار اضافی روی مفصل
• استفاده از توالت فرنگی در سرویس بهداشتی
• رسیدن به وزن ایدئال و حفظ آن

روش های جراحی درمان آرتروز لگن

برخی از بیماران از آرتروز لگن با علائم شدیدتری رنج می‌برند. برخی دیگر، پس از استفاده از روش‌های غیر جراحی نتایج مطلوب و قابل قبول درمانی دریافت نمی‌کنند. این دو گروه از افراد، برای کنترل و درمان آرتروز لگن باید تحت روش‌های جراحی قرار بگیرند. روش‌های جراحی برای درمان این بیماری انواع مختلفی دارد. پزشک متخصص پس از بررسی‌های دقیق نتایج تصویربرداری، مناسب‌ترین روش را انتخاب می‌کند. در ادامه اشاره کوتاهی به این روش‌ها خواهیم داشت.

• جراحی اصلاح مجدد مفصل تخریب شده
• جراحی آرتروسکوپی
• جراحی آرتروپلاستی یا همان تعویض کامل مفصل لگن
• جراحی استئوتومی

 

مراجعه به پزشک

در مطالب فوق به بررسی روش‌های درمان بیماری آرتروز لگن پرداخته شد. این بیماری نسبت به سن بیمار و شدت فرسودگی بافت ها به روش‌های مختلف مصرف دارو، تزریق دارو، انجام حرکات فیزیوتراپی و روش‌های جراحی مانند جراحی استئوتومی، آرتروسکوپی، اصلاح استخوان لگن و در نهایت تعویض مفصل تخریب شده لگن قابل کنترل است. دکتر فرشاد ابوالقاسم زاده فوق تخصص ارتوپدی، تومورهای استخوانی و عضلانی، تجربه و تخصص کافی در زمینه ترمیم آسیب‌دیدگی‌های زانو و لگن دارد. شما می‌توانید با مراجعه به مطب دکتر فرشاد ابوالقاسم زاده برای درمان یا کنترل بیماری آرتروز لگن اقدام کنید.